68 kuşağı

özgürlük, barış ve insan hakları için dünyanın her yerinde, aynı anda, omuz omuza vererek mücadele eden efsane nesil.

türkiye'de ve dünya'da görülen kalkınmacı, devletçi bir iç pazara yönelik ekonomik sistemin ürünüdür bu nesil. ne alakası var derseniz, türkiye açısından değerlendirecek olursak. tarım, sanai, ticaret, bürokrasi, memur, işçi gibi sınıflar arasında bu ekonomik modelin sayesinde iyi bir döviz dolaşımı gerçekleştirilmiştir. 24 ocak kararlarına kadar tarıma destek sürmüş ve dış pazar anlayışına göre üretim yapılmamıştır. bu dönemde beyaz eşya sadece üst sınıfa değil alt sınıflara da hitap etmeye başladığından arçelik, beko gibi firmalar büyümüştür. turizm ve tarım sayesinde ülkeye döviz girişi rahat bir şekilde sağlanmış, teknoloji açığından kaynaklanan sorunlar 'amerika'nın sınırsız para basması ile doğru orantılı olan düşük faizli borçlanmalarla kapatılmıştır' bu ekonomik modelin çıkış nedeni dünyada yaşanan krizi alt sınıfların, sendika haklarını arttırarak ve maaşlarını yükselterek alım gücünün artırılmasıyla ekonomiyi kalkındırma çabasındandır. işçi ve memurların maaşlarını artması, bu insanların çocuklarının iyi eğitim almasına ve sendikalılaşmalarını sağlamıştır. 60 darbesinden sonra gelen yüksek haklar sadece türkiye de değil tüm dünyada görülmüştür. baktığınızda bu nesil hem protest, hem eğitimli, hem özgürlükçü bir nesildi. çıkan filmler, müzikler, bu durumun en önemli göstergesidir. dünya genelinde yaygınlaşan bu müthiş ortam elbette yine bu ekonomik sistemin çökmesiyle son bulacaktı, elbette dünya genelşnde büyük kavgalar, büyük darbeler olacaktı. imf'nin yeni ekonomik sistemi, devletlerin kendine has " gülme sırası bizde " tanımlamalarıyla son bulacaktı. güzel yıllarmış biz yaşayamadık. şimdi bütün dünyada mazlumların canı yanıyor, emeği sömürülüyor biz sadece izliyoruz. ne kadar güzel yaşandıysa o kadar acı sonlanmış 68 nesline imreniyorum.

darbeyi çocuklunun en güzel yaşında görmüş takdir edilesi nesildir (bkz: babam)